Moeeeeeeee!

Vandaag was zo'n dag waar je er niet teveel van moet hebben... 

Jochem Myjer heeft zo'n stukje over moederdag "wakker worden, wakker worden, wakker worden....., dat vond m'n moeder niet zo leuk"! Datzelfde gevoel had ik als moeder om 01.30 uur...

Weet inmiddels wel wat een jetlag is en met me doet maar 01.30 uur de dag beginnen kan gewoon niet. Toch dacht Tijmen daar anders over. Wat ik ook probeerde, slapen deed hij niet meer en als vanzelfsprekend ik dus ook niet. Gelukkig hebben Marco en Luuck het nog volgehouden tot 03.30 uur maar das ook geen tijd, zeg nou zelf. Maar ik had er al een halve dag opzitten.

Zo gebeurde het dat we om 06.30 uur aan het ontbijt in het Hyatt zaten. Continental breakfast, niets bijzonders maar voldoende voor ons om een bodem te leggen. Tijmen begint met een bagel met jam en een donut, daarna twee keer een bak fruit en van het eten van de druiven wordt hij over twee weken een rode mier roept hij.. Luuck start met een bagel met creamcheese, een glas melk wat honey loops en ook twee bakjes fruit. Ik hou het bij een bagel, yoghurt met granola en ook fruit. Marco metselt een beetje met gebakken ei en onze bodem is gelegd. 

Gisteren online hebben we een bestelling gedaan bij Ralph Lauren en ik meld dit nog even aan een paar personen die een verzoek hadden ingediend om iets mee te nemen. 

Om 08.00 uur stappen we in de auto op weg naar Orlando. We besluiten als afleiding onderweg even te stoppen in Brandon bij de Westfield Mall. We lopen even naar Abercrombie kids maar worden er niet wild enthousiast van. Wel wat leuke dingen gezien en tegenwoordig hebben ze er al kleding voor kids vanaf 3 jaar. Maar eigenlijk zijn we vooral op zoek naar koopjes maar die zijn er niet.. Marco wil dan nog even met Tijmen naar United World of Soccer en daar liep Tijmen rond like a little boy in a candystore. Hij wist precies welke voetbalschoenen bepaalde spelers hadden en wees ook de keepershandschoenen aan van een Nederlandse keeper. Hij zou t liefst de winkel hebben meegenomen naar huis. 

Omdat ik zo moe was, was ik er al wel weer klaar mee (wie ik.., ja ik.. :-0)

Snel liepen we nog even langs de Disney Store en namen even snel een broodje bij Panera Bread. 

En zo zaten we 3 kwartier later alweer in de auto op weg naar Orlando.

Als snel zagen we dat we niet het allerbeste weer tegemoet reden en voor we het wisten reden we in een heerlijke Floridiaanse bui en had iemand daar boven de sluizen open gegooid! 

Deze bui achtervolgde ons want bij 'ons' huis begon het weer. Toen het iets droger werd besloten we dan maar even boodschappen te doen bij Walmart hier 800 meter verderop. We rekenden dit keer af met de cash back optie! Ideaal, betalen met je pinpas en meteen zonder extra kosten extra geld opnemen!

Met veel gevulde tasjes en blikjes Mountain Dew hadden we weer een goede vulling voor onze, in-een -heerlijk-formaat-wat-we-thuis-niet-hebben, koelkast.

In het huis pakken we nog de koffers uit en de heren gaan even lekker zwemmen. Het zonnetje schijnt weer en het is heerlijk! Hierbij een paar foto's van ons 5-slaapkamer tellende huis.

Voor de jongens maak ik spinazie en wij halen wat bij Panda Express. We gingen eigenlijk voor sushi maar de drukte op de weg deed Marco besluiten rechtsomkeert te maken.

Nu gaan we eindelijk de luiken dicht gooien...

Weer 'thuis'!

We zijn weer 'thuis', zo voelt het meteen weer als we voet zetten op Floridiaanse bodem.

Elke keer weer is het spannend hoe de reis er naartoe zal verlopen.

Hoe doen de jongens het tijdens de vlucht, hoe loopt het bij immigrations, wat voor auto krijgen we mee.

We begonnen de dag vóór vertrek met wat strubbelingen. We wilden online inchecken maar dat bleek niet te lukken omdat ik als kind te boek stond... Nou weet ik dat ik er natuurlijk ontzettend jong uitzie, maar kind..  Gebeld met e-bookers en wat er nou aan de hand was weten we niet maar we konden vliegen aldus de beste man! Dat betekende alleen wel dat er niets anders op zat dan toch op de luchthaven in te checken. Nou heeft Air Berlin een late night check-in dus er zat niets anders op. Eerst naar het hotel in Düsseldorf gereden en vervolgens naar de airport. Daar waren we derde in de rij en het inchecken verliep enorm soepel, we mochten zelfs op het scherm aanwijzen waar we wilden zitten. Nou doet u ons maar rij 18 en 19, lekker voorin het toestel en altijd gunstiger in verband met uitstappen om een beetje vooraan te staan bij immigrations. De medewerker maakte aan het eind nog wel de opmerking dat ik als kind geboekt stond, maar hij zag zelf ook wel dat dat niet klopte want hij kon met me praten zei hij...en ik zei nog wat terug ook in de trend van dankeschön en off we were...

Terug in het hotel nog even rustig aan gedaan en jongens in bed gelegd. Die zaten nog heel even lekker op de Ipad en hadden het prima naar hun zin. Aagezien wij ook moe waren zijn we er maar meteen achteraan gegaan, morgen lange dag voor de boeg.

Donderdagmorgen om 06.30 ging de wekker en we hadden allemaal best redelijk geslapen. Om 07.30 stond de taxi voor die ons naar de luchthaven zou brengen en ook dat liep gesmeerd en zo stonden we al om 07.50 op de luchthaven. Even rondgelopen en toen door de douane wat dan altijd wel weer een half uurtje kost. Jongens moesten ook door de bodyscan en alsof ze het al jaren deden verliep ook dit enorm soepel waarbij Luuck enorme sjans had met de vrouwelijke douanebeambte! 

Het boarden begon exact op tijd en zo konden we op tijd de lucht in. Tijdens de vlucht hebben de jongens zich prima vermaakt en géén kik gegeven, we zijn zo enorm trots op ze! Alle voorgaande jaren ging het ook prima maar deze vlucht ging het helemaal perfect! Samen met Tijmen heb ik nog de film Dolphin Tale zitten kijken. Een op een waar gebeurd verhaal gebaseerde film over een dolfijn die zijn staart kwijtraakt en een staartprothese krijgt. De film speelt zich af in Clearwater waar wij ook naartoe gaan. De dolfijn heet Winter en woont nog steeds in het Clearwater Marine Hospital. 

En zo zijn we weer twee uur verder. Luuck heeft dan inmiddels (niet overdreven) 18 x hetzelfde Bugs Bunny filmpje gekeken. De vlucht zelf verloopt ook ontzettend rustig en 20 minuten voor schema landen we op Fort Myers airport. 

Door de perfecte plaatsen staan we binnen 5 minuten buiten het toestel en bijna vooraan bij immigrations. Dit verloopt vlekkeloos en als we naar de bagageband lopen komen precies onze koffers voorbij :-)

Om een lang verhaal iets korter te maken, binnen 35 minuten nadat we geland zijn zitten we in onze witte Jeep Cherokee! En nog geen uur na landing zijn we op onze hotelkamer. En waar de jongens de legendarische woorden uitspreken, "mama en papa, dit wordt de allerleukste vakantie ooit"! Zij zen, wij zen!

De jongens willen dan nog even zwemmen en om de jetlag iets uit te stellen lijkt ons dat een goed plan. We hebben al snel door dat Tijmen en Luuck deze vakantie warschijnljk het zwembad niet uit te krijgen zijn want ze vinden het meteen heerlijk.

We eten en drinken nog wat op de kamer en rond 17.45 uur gaat bij de jongens het licht echt uit. En Tijmen zei nog "Mam, echt niet dat ik al om half 6 naar bed ga". Nee hoor schatje, 17.35 uur is ook goed...